Czółno to podstawa

Tak wyglądały pierwsze łodzie. Wypalane, a potem mozolnie wydłubywane kłody drewna poruszały się także po Wiśle. Używali ich przedstawiciele kultury łużyckiej tysiąc lat przed naszą erą. Używali Słowianie. Dłubankami przemieszczano się po rzece jeszcze sto lat temu. I właśnie do stuletniej, jak oceniają dendrolodzy, dłubanki, będącej jak najbardziej na chodzie, będzie można wsiąść podczas Festiwalu Wisły. Pojawią się też egzemplarze nowe. Ba, samemu będzie można wykonać takie czółno pod okiem fachowca.

Kazimierz Bąk od lat specjalizuje się w wykonywaniu łodzi z jednego pnia topoli białej, idealnie nadającej się do tego celu.

- Drewno to jest stosunkowo lekkie, a kadłub wykonany z niego wygląda pięknie - podkreśla Kazimierz Bąk, który podczas Festiwalu Wisły zaprezentuje swoje najwspanialsze dzieła, między innymi najdłuższą, 12-metrową, dłubankę. Wzbudzała podziw na festiwalu Loary w Orleanie dwa lata temu. Zgodnie uznano ja za najdłuższą dłubankę Europy. Twórca i właściciel porusza się nią swobodnie po Wiśle, Wisłoce, Sanie, a nawet Dunajcu napędzając ją i sterując długim wiosłem.

- Można też załadować się do niej w pięciu z krótkimi pagajami. Ale radzę nieco uważać. O równowagę trzeba dbać - dodaje rzemieślnik znany w całym kraju. Warsztaty dłubankowe stają się coraz bardziej modne. Bo to magiczne zajęcie wydłubać samemu z drzewa łódź.

- W Toruniu, podczas Festiwalu Wisły, chcemy dziesięciu kilkuosobowym zespołom dać możliwość wykonania dłubanek. Jak słyszę, surowiec, czyli topole są już przygotowane. Część narzędzi pożyczę uczestnikom tych warsztatów, część będą musieli mieć własnych. To praca na kilka dni, ale satysfakcja murowana.

Warto dodać, że wykonawcy dłubanek, po paradzie i rejsach dla chętnych, zabiorą je ze sobą. Staną się właścicielami łodzi jedynych w swoim rodzaju. A do tego niesamowicie trwałych. Wystarczy regularne nasączanie kadłuba olejem lnianym, by dłubanka żyła nawet sto lat.

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY znajduje się w zakładce DO POBRANIA